In de hoofdstraten van Paramaribo regelen politieagenten het verkeer. Althans, zo heet het. Want veel automobilisten schrijven de verkeersopstoppingen in de stad juist toe aan het onduidelijk gefluit en gebaar van de agenten.



In de zijstraten van de hoofdstraten nemen junks hun taken waar. Dat wil zeggen, ze helpen mensen daar met het zoeken van een parkeerplek, ze passen op je auto en houden het verkeer tegen als je weer uitparkeert. Deze dienst wordt echter geheel ongevraagd geleverd. Niet iedereen is gediend van deze service. Want er moet natuurlijk wel betaald worden.

Tot vorige week woonde ik aan zo’n straat en hoorde aan het gevloek en getier van junks richting niet betalende klanten dat het spitsuur begonnen was. Maar ook tussen de junks, die hun eigen territorium verdedigen, kan het hoog oplopen.

Op kerstavond liep het echt uit de hand. Een klein rastamannetje, dat ik eerder al een keer dealend voor mijn deur aantrof, had het aan de stok met een collega. Net toen er een brommer passeerde, kreeg de kleine man een duw en viel tegen de brommer aan en daarna op de grond. Dat gaf de ander de gelegenheid er flink op los te schoppen.

Al snel fietsten er twee agenten (biker boys) de straat in. Het dealertje zag nog kans om zijn tasje met handelswaar onder een auto te gooien maar een van de agenten had dat gezien. Nog bekvechtend lieten de mannen zich routinematig boeien en afvoeren. Dit was duidelijk niet de eerste keer.

Na de kerst stond het mannetje alweer op straat. Gelukkig maar, want anders was het verkeer een chaos geworden.