Sinds de spellingshervormingen van 1995 is het Surinaams Nederlands niet meer hetzelfde als het Nederlands. Daar kwam ik vorige week achter, toen ik met een trainster op mijn werk de spelvaardigjheid van mijn collega’s besprak. Voor taalpuristen Harry Mulisch en Wouter van Oorschot is het hier een paradijs. Je eet hier nog gewoon een pannekoek zonder tussen-n (als je die hier zou eten) en er is nog een voorkeursspelling; veel woorden die in het Nederlands met een c worden geschreven, zijn in het Surinaams Nederlands met een k of het mag beide. Bijvoorbeeld product of produkt, moet in het Nederland met een c, in Suriname doe je gewoon wat je uitkomt. Dat strookt ook meer met de menataiteit van het land.

Voor mijn collega’s, die voor een Nederlands bedrijf e-mails beantwoorden, is het dus lastig dat Suriname niet in de Nederlandse Taalunie zit. Er zijn in Suriname wel hoogleraren en politici die er voor zijn om Suriname alsnog aan te sluiten bij de Taalunie. Ook vanuit Nederland wordt daarop positief gereageerd. Zo wil men een lijst met Surinaamse woorden in de Woordenlijst Nederlandse taal opnemen. Maar in Suriname zelf is om sentimentele redenen de weerstand nog te groot.

Lastiger dan een tussen-n of een c of k, is het gebruik van spreektaal in geschreven tekst. Het is hier heel gebruikelijk om in een zin het woord als te gebruiken in plaats van het woord of. Ik moet nog zien als ze dat af gaan leren.