Zo, dat was Paramaribo. Zeven weken zijn omgevlogen. Het is alsof ik nog gisteren op Zanderij op m'n rugzak stond te wachten. Toen verbaasde ik me er nog over dat slechts twee mannetjes een hele boeing moesten uitladen. Inmiddels verbaas ik me nergens meer over.

Morgen vertrek ik en zondag land ik op Schiphol. Ik vlieg even naar huis om m'n winterjas te halen. Want woensdag vertrek ik naar New York. Toch?

Het scheelde niet veel of ik was Paramaribo niet uitgeweest in de periode dat ik hier verblijf. Gelukkig zat ik zaterdag in een busje dat met hoge snelheid over onverharde wegen raasde, op weg naar 'het binnenland'.

De foto's zijn alweer klaar en blijken voornamelijk de kleur groen in alle mogelijke tinten te bevatten. Maar als je heel goed kijkt zie je misschien ook de apen, de slangen, de vlinders, de spinnen, de vogels en de goudhazen (of boskonijnen), en als je goed luistert hoor je misschien zelfs een tijger brullen. Maar de kans dat je door de bomen het bos niet meer ziet, is groter.